تکدیگری هنجاریا ناهنجاری

ا

( تکدیگری هنجاریا ناهنجاری !)

پروردگار یکتا در سوره بقره آیه 273 می فرماید:

(صدقات برای آن دسته از تهی دستانی است که در راه خدا محصور شده اند و نمی توانند برای کسب درآمد در زمین سیر و سفر کنند.ادامه مطلب مراجعه به کتاب آسمانی قرآن کریم)

تکدیگری هنجاری است که

 امروزه خود را به ناهنجاری افسار گسیخته در جامعه تبدیل کرده است ، و با توجه به وضعیت نابسامان اقتصادی کشور روز به روز در حال تکثیر و رو به گسترش می باشد. وقتی این رفتار اجتماعی را بصورت موشکافانه به زیر ذربین دقت می بریم شاهد پیدایش سوء استفاده از جانب افراد فرصت طلب می شویم که خود را در هر مسیری قرار می دهند تا به تجارتی پر سود و بی دردسر دست پیدا کنند.

اگر چه شرایط اقتصادی حاکم بر معیشت مردم در بحرانی ترین مقطع زمانی خود قراردارد، اما این مسئله باعث نمی شود که گروه های هدایت شده در باندهای حرفه ای با تحریک احساسات مردم در موقعیت های مناسب مانند چهار راه های عبور در زمان چراغ قرمز ، اعیاد مبارک ، یا مناسبت های سوگواری و حتی سر مزارهادر روز پنجشنبه جیب خود را پرکنند!!! و زمانی که از ایشان سوال بعمل می آید چرا دست به این کار می زنید ، عدم درآمد دائم ماهیانه را عامل این اقدام خود می دانند. 

اما در واقع این معضل با توجه به ساماندهی و شناخت طبقاتی مردم از سوی دولت به واسطه (واریز یارانه نقدی)به یک توجیه و روشی برای ی تبدیل می گردد، چرا که هر شخص تکدی گر ماهیانه درآمدی تعریف شده و ثابت برای خود داشته ،مگرآنکه

  درآمد (یارانه) کفاف هزینه های روزمره ایشان را ندهد!!!

پس در چنین مواقعی سوال به وجود می آید .

1-چرا با تمام کارشناسی های بعمل آمده از سوی دستندرکاران امور مبلغ یارانه ماهیانه به دخل و خرج عامه مردم نمی خورد.؟

2-چرا همه روزه شاهد رشد تورم و افزایش قیمت های مایحتاج اولیه هستیم.؟

3-چرا از روزیکه طرح یارانه نقدی به تصویب مجلس محترم اسلامی درآمد تا به امروز که حدود هفت سال است هیچگونه افزایشی نداشته است آیا روش محاسبه یارانه بر اساس نرخ تورم سالیانه کشور محاسبه نمیگردد؟ 

  در این میان نمی توان منکر تاثیر گذاری مردم باشیم ، که با پتانسیل بالایی بیشترین کمک ها را بصورت کورکورانه و از سر احساس به این اشخاص میکنند ، البته این مسئله بر می گردد به اعتقادات ایشان و ریشه کهنی دارد که حتی میتوان به قول بانو پروین اعتصامی گفت :

( هرکه پشیزی به گدایی دهد )

( درطلب ونیت عمری دعاست)

با تمام این اوصاف نمی توان وجود عنصر های نامطلوب در این عرصه را رد کرد، که با گردآوری کودکان و دختران و بعضا پیرزن های بی سرپرست در سطوح شهر ها در حال کسب درآمد هستند و همه روزه بر تعداد این اشخاص در سنین مختلف اضافه می شود .

اما متاسفانه از همه ی اینها گذشته این هنجار در حال تبدیل شدن به یک فرهنگ رفتاری است که رنگ و رونق کرامت انسانی را دچار اختلال و چالش میکند . اگر در واژه تکدیگری رخنه کنیم به معنای واقعی دست دراز کردن و دریوزگی می رسیم.

 با تمام این اوصاف چنین رویداد کاملا جدی ، نیاز مند رسیدگی هر چه سریعتر و ساماندهی بیشتر از سوی مسئولین مربوطه ذیصلاح می باشد.

✍مسعود طولابی